Gün geçtikçe sessizliğe gömülüyorum,
Çıkarken bile duymadığın sesim artık hiç çıkmıyor
Ve sen hiç duymuyorsun beni...
Artık istesen bile duyamayacağın zamanlar yaklaşıyor
Ve sen hiç bilmiyorsun beni...
Sana attığım her adımda, sana yaklaşma çabalarım boşa çıkıyor
Kendimden de uzaklaşıyorum üstelik
Ve sen hiç görmüyorsun beni...
Umrunda olmadığım zamanları silip atmak istiyorum
Ve sen hiç umursamıyorsun beni...
Ben imkansızlıklara yelken açarken
Seni dilerken, sana yönelirken
Ve sen hiç anlamıyorsun beni...
Ben seni bu kadar çok severken
Ve sen hiç sevmiyorsun beni
Ve sen hiç sevmiyorsun beni
Ve sen hiç sevmiyorsun beni...
04.07.2009 / 00:20
4 Temmuz 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
Ve sen hiç sevmiyorsun beni...
Nerden biliyorsun ki?
Galiba çok belli oluyor...
Benim kendimden kaçtığımdan daha çok kaçıyor benden...
Ya da belki de senin dediğin gibidir. Belki de seviyordur... Seviyordur... Seviyordur...
Ama sevmesi için önce, benim ona olan sevgime inanması gerekir değil mi?...
Öyle işte...
Bence sevgine inansa da sevmiyordur.
Belki de seni hiç haketmiyordur?
Ne diyelim, sağlık olsun Kınıxcığım...
Kendi bilir...
Bence sevdiğini bilmiyordur. Bilmesi için bir işaret gerekiyordur. Ve bundan eminim. Rezil olmak korkusuyla yıllar kaybetmemek gerek. Kaybedenleri örnek almak gerek. Sevdiğine bir işaret vermek gerek. Zaman kaybetmemek gerek. Haydi bakalım...
Sevdiğimi biliyor. Galiba yüzsüzlük ettim bunu kendisine ifade ederek. Belki de bende kalması gerekiyordu ölene dek...
Yüzsüzlük denmez ona. Sana karşı ilgisi vardır ve ya yoktur bunlar muhtemel ama sevgini söylemek yüzsüzlük değil. Yani genelde erkekler söylüyor.Bütün erkekler yüzsüz o zaman bu durumda. :D
En iyisini yapmışsın emin ol.
Yorum Gönder