Ayıptı..

28 Ağustos 2011 Pazar

 


Bir gece yarısı...
Olabildiğince gönül sancısı...
Yazmak istedi bir şeyler
Ama ancak karaladı...

Karalamak istememişti
Niyeti bu değildi
Karalamak, anlam yüklediğini kirletirdi.

Daha ciddi düşündü
Bir rüyada görmüştü
Ama onu da yazamazdı
Yazacağı benzersiz olmalıydı.

Yapamadı...
Yine yapamadı.
Defterini kapadı, kalemini kırdı,
Aslında yazamayarak, içindekileri boşaltamayarak
Kendi kalemini kırdı...

Ayıptı...
Çok ayıptı...

Gece yarısı ayıptı...
İnadına hissettirdiği gönül sancısı ayıptı...
Bir şeyi karalamak ayıptı...
Kalemi kırmak ayıptı...
Halbuki bunları düşünebilecek kadar da ayıktı...
O zaman yazmalıydı...
Ama bir başka sefer.


20.08.2011 / 02:20

0 yorum:

Yorum Gönder