Sessizce bir şeyler düşünüyorum…
Seni değil!
Bir şeyleri…
Sen benim için “bir şey”din değil mi?...
Neyse…
İçimdeki sebepsizliği her an gözyaşımla suluyorum
Gün geçtikçe yeşeriyor
Onu canlı tutmaya çalışıyorum.
Besliyorum, büyütüyorum
İleride bir sebebim olacak.
Yakındır, bekliyorum…
Sebepsizliğimden bir “Sen” filizlenecektir umarım…
Ve ben de seveceğim seni…
Seni severken özleyeceğim, acı çekeceğim, gözyaşı dökeceğim…
Düşeceğim ama kalkacağım
Sebebime tutunacağım.
Ve hatta utanmadan
Arsızca
Seni sebepsizce seveceğim…
Uzaktan
Bir o kadar soğuktan
Bir o kadar yalnız…
Düşeceğim ama kalkacağım
Sebebime tutunacağım.
Sebebimin adını
“Sen” koyacağım…
...03.2009
2 Nisan 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder