Düşlerimde Düşleyeceğim...

Bu satırlar yalnızlığımın, bitmişliğimin, tükenmişliğimin emareleridir. Onu çok severken, ona katlanamayışımın göstergesidir...
Yapamayacağımı anladım. Aslında bu yaşadığım ilk değil ama son olacak! Buralardan gittiğim gün son olacak. Sonsuza gömerken ona olan sevgimi, yüreğime düşen korların beni yakmasına izin vermeyeceğim! Onu her özlediğimde, onun benim canımı yakışını, yüreğimi yaralayışını aklıma getireceğim. Getireceğim ki onu özlemek bana acı vermesin, sadece intikamımı körüklesin...
Aslında beni buraya bağlayan nedir bilemiyorum. Gitsem ya hemen şimdi. Dönüp arkama bakmasam ya! Gideceğim ama; gideceğim buralardan... Ölene dek gideceğim. Ben giderken arkamdan döktüğü timsah gözyaşlarına aldırmayacağım! Beni seviyor olabilme ihtimaline dahi inanmayacağım! Buralardan gitmem benim için acı, öfke olurken; onun için gizliden gizliye bir mutluluk olacaktır eminim...
O bana hiç inanmadı. Ne yaptıklarıma ne de söylediklerime... Beni yaralayan da bu oldu ya zaten. Onun gözlerine bakmadım pek. Ama baksam da bana olan sevgisizlikten başka bir şey görmeyecektim. Bana her kızdığında "Senden bıktım" demesi, attığı yumruklardan dana fazla yaktı canımı... Benim sessiz çığlıklarımın, kendimi yiyip bitirmemin madem bana faydası yok, gideceğim o zaman buralardan...
Yanıma kendimi de alıp gideceğim...
Çok sevdiğim İstanbul'umu ardımda bırakarak gideceğim...
Ve sevdiğim her şeyi, artık düşlerimde düşleyeceğim...


13.05.2008 / 20:54