Bekledim Seni...

Kaç zamandır hevesle bekledim seni. Yalnızlığımı içime çektim. Güçlendikçe güçlendim. Olmayacağını, olamayacağını hiç tahmin etmemiştim senin. Yüreğime saplanan oku biran önce çıkarmak şimdiki hedefim…
Sana hasretim, bekliyorum seni… Özlemim sana değil, sevgiyi yaşıyor olmaya… Özlemim sana değil, güveni tatmaya… Özlemim sana değil, ayrılığa karşı koymaya…


Yüreğimin sızısını bastıramaz oldum, gözlerime vurur oldu yaşlar. Kendi yaşlarımda boğuldum, sana ulaşamadım şu ana kadar…
Yokluğunda soğukluğu hissettim. Senden bana giden yolu kaybettim. Gelmeni ve gelip elimden tutmanı bekledim. Sensiz yürüyemedim.
Seni bekledim her an… Acımı kendime dahi belli etmeden seni bekledim. Sensiz olmaya korktum. Ben seninle varken, yokluğunda ben yokken, sensizlikte ölürken, son nefeslerimi verirken yine de ümit ettim gelmeni…
Bana söz vermiştin, bırakmayacaktın hiç beni… Senin buralardan yalnız gitmeni kabullenemezdim. Bunu kendime yediremezdim…
Bakışlarına hasretim şimdi… Gülüşüne, tek bir güzel sözüne hasret…
Ne olur gel. Bensiz gitme buralardan…


16.04.2008 / 04:30